روابط آمریکا و اسرائیل؛ از در هم تنیدگی راهبردی تا تعارضات مقطعی
تاریخ انتشار: ۲ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۴۴۴۵۸
خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: روابط آمریکا و رژیم صهیونیستی از آن دسته روابطی است که با تغییرات داخلی در درون این رژیم کمتر دچار نوسان شده است. هر چند دولتهای مختلف آمریکا در عین اتحاد راهبردی با رژیم صهیونیستی، محدودیتهایی را در صورت تعارض سیاستهای خود با تلآویو، اعمال نمودهاند. در واقع اختلافات دو طرف بیشتر شکل تاکتیکی داشته و روابط راهبردی آنها همواره ثابت بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بررسی سیر روابط دوجانبه
تداوم حمایتهای راهبردی از رژیم صهیونیستی در عین تلاش برای مدیریت رویکردهای آن، تقریباً در تمام دولتهای آمریکا صورت گرفته است. آمریکا در سال ۱۹۶۷ در ابتدا از هر گونه اتحاد نظامی با رژیم صهیونیستی خودداری میکرد. اما تنها یک سال پس از آن با نقشآفرینی کنگره آمریکا، هواپیماهای فانتوم جدید به رژیم صهیونیستی تحویل داده شد تا برتری نظامی این رژیم بر اعراب میسر شود. تلآویو همچنین در دهه ۷۰ میلادی حمله پیشدستانهای علیه مصر و سوریه انجام نداد؛ چرا که از تصمیمات بعدی آمریکا نگران بود، مسالهای که مقدمه آغاز جنگ یوم کیپور (غفران) شد. همچنین در دولت بعدی آمریکا و دوران ریاست جمهوری کارتر، حمایت ظاهری از حقوق سیاسی فلسطینیها با مطرح شدن ابتکار کمپ دیوید، سبب بروز تنشهایی در روابط دو طرف شد. در دوره ریگان نیز حمایت آمریکا از همکاری امنیتی و مقابله با تروریسم، همزمان با گفتگوها با سازمان آزادیبخش فلسطین انجام گرفت. بوش پدر نیز در مارس ۱۹۹۰ اعلام کرد که بیتالمقدس شرقی بخشی از مناطق اشغالی است و در زمره حاکمیت رژیم صهیونیستی محسوب نمیشود. اما در همان دوره آمریکا مجدداً تعهدات خود درباره امنیت این رژیم را به ویژه بعد از بحران حمله عراق به کویت اعلام کرد. در دوره کلینتون نیز وی در ۱۳ دسامبر ۱۹۹۳ زمینه توافق اسلو بین رژیم صهیونیستی و سازمان آزادیبخش فلسطین را فراهم کرد.
در دوره بوش پسر، آمریکا شهرکسازیها در مناطق اشغالی را مانعی در مقابل تشکیل دولت فلسطین عنوان کرد و با حمایت از خروج تلآویو از نوار غزه، آن را راهی برای بازگشت به روند نقشه راه و دستیابی به راه حل دو دولتی ارزیابی کرد. اما در سال ۲۰۰۶ و بعد از آغاز جنگ ۳۳ روزه، شورای امنیت درخواست لبنان را برای اجرای آتش بس فوری بین رژیم صهیونیستی و لبنان رد کرد که ایالات متحده نقشی کلیدی در رد این درخواست داشت. در دوره اوباما نیز به رغم تمرکز او بر بازسازی روابط با کشورهای اسلامی که در دوره بوش آسیب دیده بود، وی تمایل خود را برای برقراری صلح بین رژیم اشغالگر و فلسطین ابراز کرد. یک روز بعد از سوگند اوباما به عنوان رئیس جمهور، نیروهای نظامی اشغالگر به طور کامل از باریکه غزه عقبنشینی کردند و آمریکا متعهد شد ۹۰۰ میلیون دلار برای روند بازسازی غزه کمک کند. به رغم این اوباما در سخنرانی ژوئن ۲۰۰۹ اظهار کرد که فلسطینیها باید از به کارگیری خشونت بپرهیزند. با این حال در دوره ترامپ، آمریکا به دلیل گرایش خاص رئیس جمهور، روابط مشاور (داماد) او با سران صهیونیست و سیاستهای وی در انتقال سفارت آمریکا به قدس اشغالی، خروج یکجانبه از توافق هستهای ایران و ۵+۱ و حمایتهای نظامی از این رژیم، در مجموع حمایتهای تمام عیاری را از تلآویو انجام داد.
همسویی کلان راهبردی مانع جدی شدن تعارضات تاکتیکی
درباره اختلافات رژیم صهیونیستی با آمریکا ذکر چند نکته لازم است. رژیم صهیونیستی از دوره جنگ سرد تاکنون روابط مبتنی بر همکاری ویژهای با دولت آمریکا دارد. روابط گام به گام آمریکا و رژیم اشغالگر به تدریج توسعه یافته و به روابط راهبردی تبدیل شده است. از منظر دولتمردان آمریکایی، این رژیم از نقش حیاتی برای تامین منافع آمریکا برخوردار است و در سیاست خارجی آمریکا به عنوان متحد قابل اعتماد و باثبات محسوب میشود. در نتیجه واشنگتن و تلآویو در روابط چند دههای خود از وضع موجود تا حد بالایی رضایتمندی داشته و خواستار ادامه این روابط ویژه و راهبردی هستند.
از سوی دیگر رابطه با رژیم صهیونیستی در سطوح مختلف جامعه و دولت آمریکا رسوخ کرده است. از منظر جامعه آمریکایی، اسرائیل به عنوان ابزاری به منظور رسیدن به هدف آسمانی و ظهور ماشیح و هزاره خوشبختی عنوان میگردد. صهیونیستهای مسیحی معتقدند که این رژیم در حقیقت از سوی ماشیح طراحی شده و باید از سوی مسیحیان سراسر جهان مورد حمایت قرار گیرد. بسیاری از آمریکاییها چه محافظهکار و چه نومحافظهکار علاوه بر اعتقادات مذهبی و بازگشت به سرزمین موعود و نیز فرارسیدن هزاره خوشبختی به دلیل ارزشهای فرهنگی و سیاسی مشترک و نیز در پاسخ به دوران وحشت یهودستیزی (Anti - Semitism) با این رژیم همدردی میکنند. همان گونه که مرشایمر و والتز در کتاب لابیهای یهود و سیاست خارجی آمریکا مد نظر دارند، در کیفیت و نوع روابط دو طرف، گروههای طرفدار این رژیم و یا لابیهای یهودی نیز دخیل میباشند. نوام چامسکی نظریهپرداز مطرح آمریکایی نیز معتقد است که نباید دامنه حمایت آمریکا از (رژیم) اسرائیل را کم اهمیت دانست، همچنین نباید نقش گروههای فشار سیاسی را در مراحل تصمیمگیری آمریکا بیش از اندازه برآورد کرد.»
در سطح منطقهای مهمترین ویژگی این رابطه، میزان کمکهای خارجی ارائه شده از سوی آمریکا به رژیم صهیونیستی است. آمریکا در سال ۲۰۲۲ بیش از شش میلیارد دلار کمک نظامی به این رژیم ارائه کرد که بیش از یک میلیارد دلار آن با هدف پرکردن انبارهای رهگیر موشکی این رژیم برای سامانههای گنبد آهنین بود. آمریکا خود را متعهد به برتری کیفی این رژیم بر دشمنانش میداند و در این راستا همکاریهای نظامی و امنیتی گستردهای با تل آویو داشته است. چه آنکه دکترین امنیتی این رژیم که بر پایه سه رویکرد تقویت بازدارندگی متقابل، راهبردهای دفاعی و اتحادهای منطقهای است، بستر همکاریهای دو طرف در عرصه نظامی و امنیتی را فراهم کرده و در تحقق این رویکردها، آمریکا نقش و اهمیت کانونی دارد.
فرجام کلام
آمریکا با حمایتهای سیاسی و اقتصادی خود از تلآویو و به کارگیری سیاستهای دوگانه در قبال این بازیگر، موجب شده است که این رژیم به توسعه زرادخانه اتمی خود ادامه داده و از امضای پیمان عدم اشاعه سلاحهای هستهای خودداری ورزد. در سطح بینالمللی نیز همان گونه که نظریه سیستمی والتز بیان میدارد ائتلاف و اتحاد ایالات متحده به عنوان یک قدرت جهانی با رژیم صهیونیستی به عنوان یک قدرت منطقهای، زمینه را برای مدیریت همکاری و منازعه در سیاست خارجی یکدیگر ایجاد نموده است که میتوان آن را به عنوان یک مدل از مدلهای سیاست همکاریجویانه و منازعهآمیز میان واحدها و قطبها در درون ساختار نظام بینالملل در نظر گرفت. بنابراین به نظر میرسد با وجود اینکه بیثباتی کنونی در سرزمینهای اشغالی مورد قبول آمریکا نیست، اما دو طرف به عنوان دو قدرت غیرهم سطح اما متحد راهبردی طی چند دهه گذشته، در مسائل سیاسی، قدرت داخلی و خارجی کاملاً در تار و پود هم گره خورده اند و به هم پیوسته عمل میکنند.
*سجاد مرادی کلارده، پژوهشگر روابط بین الملل
کد خبر 5885574 محمدعلی تخت روندهمنبع: مهر
کلیدواژه: ایالات متحده امریکا اسرائیل رژیم صهیونیستی واشنگتن تل آویو جیمی کارتر دونالد ترامپ باراک اوباما نتانیاهو بیل کلینتون رژیم صهیونیستی روسیه اوکراین جمهوری آذربایجان فلسطین ایالات متحده امریکا مناقشه قره باغ ارمنستان ایران مجمع عمومی سازمان ملل متحد سوریه عراق ارتش رژیم صهیونیستی نتانیاهو رژیم صهیونیستی تل آویو دو طرف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۴۴۴۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
استقبال حماس از قطع روابط کلمبیا با رژیم صهیونیستی
به نقل از خبرگزاری شهاب فلسطین، حماس در این بیانیه، اعلام کرد: از موضع گوستاوو پترو رئیس جمهور کلمبیا برای قطع روابط دیپلماتیک با رژیم اشغالگر صهیونیستی به خاطر ادامه جنگ ارتش اشغالگر نازی علیه مردم فلسطین در نوار غزه استقبال میکنیم و آن را یک پیروزی برای فداکاریهای مردم ما و آرمان عادلانه آنها میدانیم.
حماس افزوده است: ما از کشورهای آمریکای جنوبی و همه کشورها میخواهیم که روابط دیپلماتیک خود را با این رژیم فاشیست سرکش که به جنایات خود علیه مردم ما ادامه میدهد و تمام قوانین و هنجارهای بین المللی را زیر پا میگذارد، به طور کامل قطع کنند.
گوستاوو پترو رئیس جمهور کلمبیا روز چهارشنبه اعلام کرد که از فردا (پنجشنبه) روابط دیپلماتیک این کشور با رژیم صهیونیستی به طور کامل قطع خواهد شد.
رئیس جمهور کلمبیا پیشتر نیز رژیم صهیونیستی را به قطع روابط تهدید کرده و اظهار کرده بود: اگر مجبور شویم که روابط با (رژیم) اسرائیل را قطع کنیم، این کار را خواهیم کرد.
گروههای مقاومت فلسطین ۱۵ مهرماه برابر با هفتم اکتبر ۲۰۲۳، عملیات «طوفان الاقصی» را از غزه (جنوب فلسطین) علیه مواضع رژیم اسرائیل آغاز کردند که سرانجام پس از ۴۵ روز نبرد و درگیری، سوم آذرماه ۱۴۰۲ (۲۴ نوامبر ۲۰۲۳) آتش بس موقت چهار روزه یا همان وقفه برای تبادل اسرا میان حماس و اسرائیل برقرار شد.
این وقفه در جنگ، هفت روز ادامه یافت و سرانجام صبح جمعه ۱۰ آذر (اول دسامبر ۲۰۲۳) آتشبس موقت به پایان رسید و رژیم اسرائیل حملات علیه غزه را از سرگرفت.
این رژیم برای جبران شکست خود و توقف عملیات مقاومت، گذرگاههای نوار غزه را بسته و در حال بمباران این منطقه است.
باشگاه خبرنگاران جوان بینالملل خاورمیانه